Afyonkarahisar’ın Emirdağ ilçesinde şeker pancarı üretimi özne Ulu Usludil, çiftçiye verilen desteklerin sınırlı olduğunu belirterek, “İlaççıya, gübreciye, mazotçuya, elektrikçiye kazanıyoruz. Şeker Hastalığı pancarı üstüne çalışan biriydim, bu yıl akdarı ve ayçiçeği üstelik ektim. Şeker Hastalığı pancarında sabık yıla bakarak nazik remiks verdiler amma o dahi daha çok bunu kurtarmıyor. Zira şu anda bir şeker pancarının, benim kadar icara (kiraya) eken tıpkı adamın maliyeti 6 buçuk bin lira, yani eski parayla 6 milyar 500 binden aşağıya çıkmıyor, 6-7 ton aldığın ant. İşçiliğini birlikte koymazsan ‘elim esas, karnım aç’ yerinde çiftçi” dedi.
Emirdağ’ın Karayatak ve Kılıçlar köylerinde tarımla uğraşan Ali Usludil, yaşadıkları sorunları ZÜMRÜDÜANKA malumat Ajansı’na anlattı. Maliyetlerin yüksekliğinden şikâyetçi Usludil, şunları söyledi:
“‘ELİM SOY, KARNIM AÇ’ YERINDE ÇİFTÇİ”
“Girdiler çok fiyatlı… 14 bin 200’e kaurit tutkalı gübresi, 15 bin 800’e aya gübresi aldık attık tığ bunlara. Ekinci şu durumda beğenilmeyen. İki kez ilaçlama yaptım pancara, şu anda hala çor belirtileri var. İlaçlarda yüzdelik 400, yüzde 450 kabilinden artışlar oldu. İlaççıya, gübreciye, mazotçuya, elektrikçiye kazanıyoruz.
Şeker Hastalığı pancarı üstüne çalışan biriydim, bu sene akdarı ve ayçiçeği üstelik ektim. Şeker Hastalığı pancarında sabık yıla bakarak büyük zam verdiler ama o birlikte bundan sonra bunu kurtarmıyor. Zira şu anda ayrımsız şeker hastalığı pancarının, benim üzere icara (kiraya) eken tıpkısı adamın maliyeti 6 buçuk bin lira, yani eski parayla 6 bilyon 500 bin aşağıya çıkmıyor, 6-7 titrem aldığın zaman. İşçiliğini da koymazsan ‘elim üs, karnım aç’ yerinde maraba.”
“ŞİRKETLEŞME VAR KÖYLERDE”
Ruh faturalarının üstelik faziletli geldiğini belirten Ali Usludil, şunları söyledi:
“Bu köylerde daha çok çiftçilik pek kalmadı. O sebepten yağlık buraya kumpir ekicileri, tatlandırıcı mısır ekicileri kadar değişik mısır ekicileri şirketler geliyor. Şirketleşme var, köylerde aktif insanların ocakçı dayanıklı kalmadı. Şeker pancarının aracısız tıpkı gelir desteği namevcut, hemen şirketlerde var. Afyon’un şeker fabrikası dahi satıldığı üzere zaten kısıtlanmış bire bir format… Yani pek aynı iç açıcı değil. Temsil küspe falanca, eskiden verirlerdi devletteyken hakkımızı. Onu üstelik vermiyorlar, tikel bire bir dünyalık ile elimizden küspeyi birlikte alıyorlar. Yani döküntü bir durumda fellah, dünyalık kazanmıyor. Girdiler 4-5-6 katına imdi. Ruh faturaları zaten çökertme yakıyor. Zaman bana, üç kuyuma cıvıltı faturası geldi. Bunu gösterebilirim size; kuyunun tıpkı tanesinin yıpranmamış mesajı geldi, gidip onun üstelik faturasını alacağım. Şöyle gösterebilirim size; biri 55 bin, ötekisi 37 bin, ayrıksı eskimemiş yazılan elektriğim bile 72 bin lira.”
“ÇİFTÇİYE VERİLEN DESTEK DEVEDE KULAK”
Çiftçinin şirketlerin eline düştüğünü nâkil Ulvi Usludil, dinç nüfusun birlikte rençperlik yapmak istemediğini söyledi. Usludil, konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Çiftçinin köyde bundan sonra işlemez olmak üzere bire bir sebebi kalmadı. Kişi yaşlandı, tendürüst bulamıyorsun. Çiftçiye desteklerin yeterince olmadığı için dahi şirketlerin eline düştüğünü düşünüyorum ben. Zira şirketler elan gelgelli geliyor ve insanlar oraya akın ediyor. Bu yüzden Türkiye’dahi çiftçiliğin düzelmesini arzu ediyorum, gençlerin bu işe umum atmasını temenni ediyorum. Bundan Sonra güre maraba kalmadı. Yani şu anda yer gençlerden sayılırım ego, benim yaşım 50. İlaçlar şu anda 4,5-5 katına bundan sonra. Biz, kazanacağımız paranın yüzde 80’ini çok abat harcadık şu anda. Bunun elan kaldırması, taşıması, teslimatı ile bu arada yani bize kalacak devede kulak. Bu yüzden Ekincilik Bakanı’nın bu işlere umum atmasını, havari olmasını, çiftçinin yanında olmasını bekliyoruz. Bu şartlarda çiftçinin dünyalık kazanması olabilir değil. Çiftçiliğin sürmesi benzer değil. Çiftçiye destekler filhakika önemsiz, yani bezemeli destekler var.”
