Artvinli Besici: “Çoban Manzara Oldu, Benzeri Çobanın Gideri Bize 10 Bin Liralık. Güdücü Sıkıntısından Otumuzu Biçemiyoruz”

UĞUR İSTANBULLU

Artvin’bile besicilik fail üreticiler, kalan maliyetlerden dertli. Müstahsil Tarık Bozkurt, “Hayvanları satsak birlikte karşılığını alamıyoruz; yani ancak satıp yemine kullanıyoruz… Girdi haddinden fazla olduğu üzere sağlık elde edemiyoruz. Hayvanı hayvanla takas edebiliyoruz” diyerek konuştu. Tıpkısı ayrıksı üreticisi Cesur Altunkaya ise, “Çoban hayal oldu, aynı çobanın gideri bize 10 bin teklik. Güdücü sıkıntısından otumuzu biçemiyoruz saf kendisine. Arz dolgunca yem 500 liralık, 600 lira. Tonu bize 12 bin liralık evet geliyor ve alma şansımızda bulunmayan zaten. Yem bizim için çok bastırık” dedi.

Artvin’in Ardanuç köyünde kıvrak efsanevi üreticileri, kalan girdi maliyetlerinden yakınarak yaşadıkları sıkıntıları ANKA Olgun Ajansı’na anlattı. Büyükbaş efsanevi üreticisi Tarık Bozkurt, şunları söyledi:

“HAYVANLARI SATSAK DE KARŞILIĞINI ALAMIYORUZ; YANİ FAKAT SATIP YEMİNE KULLANIYORUZ”

“Tığ temas taraftan zayi insanız. Bittabi derseniz, çünkü biz kendi çayırımızda biçmiş olduğumuz otumuzu öz paramızla alıyoruz. Zaman otun kilosu 4 bin liralık, samanın kilosu 2 bin liralık. Şu gördüğünüz işletmenin günlük gideri kışın 3 bilyon. Bunun karşısında hayvanın ten fiyatı faziletli gözükse bile tığ tekrar kötülük ediyoruz. Çünkü girdiler çokça, istihsal ancak mahsus tıpkı kapasitede yapabiliyorsun. Üst aştığın antlaşma senin bütçeni zorluyor ve sen hayvanları aç tasarruf etmek zorunda kalıyorsun. Besicilik yapıyorum kasem çuvalı 550-600 bin teklik, otun kilosu 4 bin liralık, samanın kilosu 2 bin lira. Burada olsa dahi alsan 2 bin lira ayrımsız şey değil. Urfa’dan geliyor, makine parası var; bir araba 35 milyon liraya dünyalık oluyor. Tığ 50 ton, 60 ton saman kullanıyoruz. 3 bin denk yaptık ancak bu birlikte bu yıl hayvanıma yetmeyeceğini aritmetik ediyorum. Hayvanları satsak dahi karşılığını alamıyoruz; yani ancak satıp yemine kullanıyoruz.

“GİRDİ ÇOK OLDUĞU İÇİN GELİR ELDE EDEMİYORUZ. HAYVANI HAYVANLA DEĞIŞ EDEBİLİYORUZ”

Demincek hayvanlarımızı kasaplara kestiriyoruz genelde. Calip hayvanı 80 bin liraya, erkek hayvanı 90 bin liraya kesiyorlar. Zira bizim kestireceğimiz hayvanlar ile gayrı hayvanları fakat o kadar besleyebiliyoruz. Çalışkan kilo 600 geliyor, 300 geliyor, 400 geliyor hayvanına göre… Bunun karşılığını tığ alamıyoruz, 90 liradan kestirdiğimiz ahit 300 kilogram gelse 150 kiloya düşüyor. 150 kilo cilt satmış oluyorsun fakat aynı efsanevi ayrıksı hayvanları aynı hafta besleyebiliyor etin parasıyla.

Girdi haddinden fazla olduğu amacıyla dirimsel elde edemiyoruz. Hayvanı hayvanla değiş edebiliyoruz… Yani aldığımız parayı yeme yatırıyoruz. Onun içinde fiyatlar bize düşük geliyor. 90 lira birkaç bizim için. Biz hayvanımız 110 liraya, 150 liraya kestirmemiz geçişsiz kim biz buradan ayrımsız dirimsel elde edebilelim ve diğer ihtiyaçlara kullanabilelim.”

“BİZ ÜSTELIK MALİYETLERİN YÜKSEK OLMASI MAZOTTAN KAYNAKLANIYOR”

Küçükbaş hayvan üreticisi Cesur Altunkaya ise şunları dedi:

“40 yılı aşkındır bile hayvancılık yapmaktayım. Bu ata mesleği, babadan oğula gidiyor ve tığ üstelik bitmeme ettiriyoruz. Bambaşka tıpkı aksiyon bulamadığımız amacıyla artık üstelik devam ettirmeye çalışacağız.

Hayvancılık üzere denilen çoğu özdek makul değil, hayvancılık maalesef arz ağırlık iştir. Gecen sene 100 titrem maden aldım 150 bin liralık verdim. Bu yıl ise 100 titrem sarıkız aldım 450 bin teklik verdim. Yani tek aksiyon niteliksiz değil amma bu maliyetlere rağmen hayvanımız mülk etmiyor. Et diyorlar çokça faziletli, etin hiçbir zaman yükselmesini istemiyoruz, yemeden içmeden otun maliyetini düşürsünler. Etin tek zaman yükseltilmesini istemiyoruz. Kavim, ‘fiyatlar erdemli’ diyorlar. Ayrımsız de düşünsünler kim ant çuvalı 400 teklik-500 teklik, otun kilosu 3 lira, 4 lira bize maliyeti faziletkâr. Vaktiyle diyorlardı ki, ‘dolar’ demincek ise bundan bahsedilmiyor. Peki demin çabucak motorin. Biz üstelik maliyetlerin faziletli olması mazottan kaynaklanıyor. Natürel adına kalan nakliye bedeli. Otun bildirme çok maliyet tarafı süt.

“SÜRÜCÜ HAYALET OLDU, BİR ÇOBANIN GİDERİ BİZE 10 BİN LİRA. SÜRÜCÜ SIKINTISINDAN OTUMUZU BİÇEMİYORUZ”

Güdücü fon oldu, tıpkısı çobanın gideri bize 10 bin liralık. Güdücü sıkıntısından otumuzu biçemiyoruz tabii adına… Otu; Kars’ta, Ardahan’dan, Erzurum’dan alıyoruz. Yani eksantrik bir molekül diyecek öz bulamıyorum. Yemi kabul etme şansımız bulunmayan. Zira ahit çuvalı nerden bakarsan 500 teklik. Sunu gür ağızotu 500 lira, 600 lira. Tonu bize 12 bin lira evet geliyor ve alma şansımızda yok elhak. Yemleme bizim amacıyla çokça takı.

Nerden bakarsanız ağızotu, sırlar, samanda 150-200 ton giderimiz var. 200 tonu 3.5- 4 liradan hesaplasan 500-600 teklik mülk yapıyor. Yani dide bizde sorumluluk. Hayvanımızı satamıyoruz. Yemleme fiyatlarına bakarak hayvanımız mal etmiyor.

“DİYARBAKIRDA KESİM YAPILIYOR AMA O BIRLIKTE BİZİ KURTARMIYOR”

Hayvanlarımızı kurbandan, kurbana satıyoruz. Hayvanlarımızı besi yapıyoruz tıpkı zamanda kurbanda satıyoruz. Kimi Vakit dışardan mevrut tüccarlara satıyoruz. Türkçesi onlara üstelik harcamak istemiyoruz zira onlarda huzursuz fiyata bizden kabul etmek istiyorlar. Bazan kesime gönderiyoruz, itilaf elhak mülk etmiyor. Kesim yani bugünkü parayla piyasaya bakarsan adam Diyarbakır’dahi kesiyor 80 liralık civarında. O dahi bizi kurtarmıyor, buradan nakliyesi derken o bizi aşıyor. Zaten ana olan taşımalık buradan Diyarbakır’a kuzunun fiyatı nısıf fiyatını düşüyor.”

Share: